E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 06:53:28

pochowali cię kiedyś a ja uwierzyłem
straszyłem duchy nocą i płacząc jak dziecko
błądziłem po cmentarzu bo wieczna Janeczko
miłość mnie prowadziła by znaleźć mogiłę
 
pocieszając nocami nasze szczęście mitem
wielbiłem twą urodę zapatrzony w niebo
uczucie nie umarło przetrwa całą wieczność
dzisiaj do nieśmiertelnej wracam myśli listem
 
telepatia nie słała żadnej wiadomości
daremnie poszukiwał załamany „Odys”
kiedy w życiu pozostał trudny z czasem pościg
wracasz w rodzinne progi – czyżby cień tęsknoty
 
pragnę mieć o zachodzie namiastkę radości
marzę tylko o jednym – spojrzeć w twoje oczy