E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

Kromką chleba
dzielisz się ze mną
każdego dnia.

Uśmiechem rozświetlasz
ciemności.

Odgadnięte marzenia
składasz u moich stóp,
kradnąc gorące pocałunki.

Podarowałam tobie
wszystkie zachody słońca.
Woalem z tęczy
oplotłam tęsknoty, tylko
niektóre błądzą wciąż
po kenijskich bezdrożach.

Powoli odcinam zgorzele
przyjaźni - ropiejące wykwity
nie dają zapomnieć
o zadanych razach.

Tym, którym się
najwięcej pomogło -
boleśnie gryzą.

Przytul mnie, tak bardzo
tego potrzebuję - jutro
nastanie nowy dzień.

czarnulka1953