E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 14:02:52

wilgotny kanał z ogarkiem świecy
szara tektura za prześcieradło
dawne złudzenia samotność leczy
choć tli się życie umarła radość

lęk go nawiedza już nieporadny
w przypływie żalu rozmawia z cieniem
bo krzyż przygniata nadziei żadnych
w smutku lekarzem głuche milczenie

zapomniał dawno kiedy przy stole
w noc wigilijną łamał się z bratem
przed całym światem skrywa niedolę
i sucha kromka niczym opłatek

zmarszczki zorały - życiowy posag
chłód już przysiada na drżące dłonie
szczęściem jest jabłko wyjęte z kosza
oczekiwanie na cichy koniec

dziwne że matka nie chce wykarmić
jakaż w nim duma chociaż kaleki
podczas gdy zdrowi biorą garściami
honor zabrania żebrać opieki

w „ciepełku” nuda na „stołkach” letarg
dreszcz zgrozy mrozi niedługo zima
bezduszność ludzka umarły serca
marazm socjalny zasnęli w gminach

patrzą jedynie do własnej miski
a tyłki w teren ruszyć należy
bo się przy kawach robią odciski
niekompetencję trzeba przewietrzyć