E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Stanislawa Zak o godz. 20:41:16

Cierpliwie nawijałam na dłonie długie nici ciepła. 
Przędłeś z nich otulinę najpiękniejszych słów.
 Powtarzałeś
najważniejsze jest to,że się spotkaliśmy 
 i wysypywałeś dojrzałą czułość,
jak winogrona z przepełnionej misy.
Rozlewał się sok
między ciebie i wygłodniałą przestrzeń .
 
Każdego lata zabujana w obłokach 
snułam wątki ...
 
 
I na tym kończy się opowieść, ponieważ utraciłam koncept, wiersz się nie zapisał. Defekt komputera,przykro:(