Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Aug
09
2021 |
Wystarczy poszukać
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 20:07:36 A
A
A
Jak tu cicho wyblakłe różańce odłożone na szafkach tętnią zapachem modlitwy. Nieobecne oczy wpatrzone w okno, w punkt do którego biegną pragnienia. Żeby już tam być z ulgą przy Twoim zasiąść stole i jak opłatkiem dzielić się. Może nadzieja przestała pukać do drzwi, jednak w każdym miejscu dostrzegam obecność Boga. W zaciszu drzew, niewielki dom a w nim Anioły - czekają, by rozdawać miłość. autor: Jadwiga Bujak-Pisarek Wiersz ten powstał po jednym z moich spotkań poetyckich z mieszkańcami Domu Spokojnej Starości w Cieszynie Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Mamuś moja...
Wczoraj odeszła...
Oni już świętują...
Jakby wiedział że go potr...
Pomiędzy jednym a drugim ...
Na wzór Świętego Mikołaja...
To były małe dłonie umia...
Tylko echo powtarza wysta...
Coraz mniej twoich śladów...
Zawsze pod rękę...
Z końcem jesieni...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 1003 razy. » Dodano 6 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 10Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|