E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 11:24:47

Kiedy zawoła mnie Ojciec,
ciało zostanie spalone,
dusza zasili niebiańskie zastępy,
podaj mi dłoń bym przestała się bać.
 
Bądź obok mnie o krok,
zapleć warkocz z polnych kwiatów,
i opowiedz baśń
o szczęśliwym zakończeniu.
 
Kiedy prochy moje rozwieje wiatr,
wspomnij dziewczynę z sąsiedztwa,
upadającą we mgle życia,
podnoszącą się z promieniami słońca.
 
Opowiedz o naszych szaleństwach,
niekończących się przygodach,
nocnych spotkaniach nad jeziorem,
śladach zostawionych na piasku.
 
Wszystko kiedyś przeminie,
ja, ty, nasze marzenia,
ale jedno po nas zostanie –
wspomnienia żyjące w ludzkich sercach.
 
Kiedy zostanę powołana,
nie gniewaj się na Ojca,
zaufaj mi, kiedyś razem
zdobędziemy Kilimandżaro.
 
Nie przestawaj wierzyć,
cierpliwość niech będzie twoją siostrą,
ja „pogadam” z Niebem,
bym powrócić mogła tu,
choćby tylko w twoich snach.
 
Kasia Dominik
 
zdj. Pixabay